Da 11 en 12: Hoover Dam, Valley of Fire en Zion NP
08 Oktober 2014 | Verenigde Staten, Las Vegas
We lopen wat achter met onze verslagen, maar hier weer 2 dagen in detail.
Zaterdag was het weer tijd om Las Vegas te verlaten. Via de Hoover Dam reden we naar de Valley of Fire en zo door naar ons hotel in Hurricane.
De aanleiding tot de bouw van de Hoover Dam was een grote overstroming in 1905. Om zulke catastrofen in de toekomst te voorkomen werd besloten om de Colorado River in de vorm van een stuwdam een corset aan te doen. Dit bood gelijktijdig de mogelijkheid om voor de gehele regio elektriciteit te produceren. Gedurende de bouw van de Hoover Dam zijn er 90 man omgekomen.
Onderweg naar het hotel hebben we een omweggetje gemaakt door de Valley of Fire. Dit is een klein, maar zeer mooi park van roodbruin zandsteen wat mooi afsteekt tegen de bruine omgeving. De verschillende rotsformaties hebben namen als The Seven Sisthers en Elephants Rock. Deze laatste lijkt ook echt op een olifant met zijn lange slurf, grappig om te zien!
Zo'n 6 uur na vetrek kwamen we aan in Hurricane. Wat een doods stadje! Er was niet echt veel te beleven en daarbij was de keuze uit restaurantjes ook klein. We zijn gaan eten bij Baristas. Op internet staat het restaurant beschreven als de beste uit de omgeving, populair bij celebrity's. Het was een niet al te groot restaurant met 2 man bedienen. Deze liepen nogal te stressen omdat er wel 5! tafels bezet waren. Ondertussen kwam de eigenaar ook nog even langs om onderuitgezakt in zijn luie stoel tv te gaan kijken. Yeah right dat dit populair is bij de celebrity's. De pizza's die we er gegeten hebben waren overigens best goed te doen.
Dag 12 stond in het teken van Zion NP. De rit er naartoe was ongeveer een half uurtje en we hadden geluk dat er nog enkele parkeerplaatsen vrij waren in het park. Een groot deel van het park is enkel toegankelijk met een Shuttle bus. Het park is niet echt groot, maar door de vele wandelingen die je er kunt maken ben je er toch een hele dag zoet.
Kerwin en ik zijn totaal geen getrainde wandelaars, maar gedurende deze vakantie worden we er steeds beter in. De eerste wandeling die we hebben gemaakt was 'The Grotto Trail'. Deze route liep 0,8 km langs de weg over een bospaadje. Niet heel spectaculair, maar gedurende deze wandeling hebben we wel een aantal herten een of ander gevogelte gezien. Dus toch de moeite waard. Deze wandeling ging naadloos over in de 'Kayenta Trail'. Deze trail was 1,6 km lang, maar was wel wT intensiever. Via een bergpad klommen we steeds een stukje hoger (45 meter in totaal)waardoor we een prachtig uitzicht hadden over de canyon. Deze trail leidde ons naar de laatste en mooiste van deze ronde, de 'Lower Emerald Pool Trail'. Via een bergpad van 0,9 km werden we langs verschillende waterval(letjes) geleid. Het water valt van de bovenzijde van een overhellende rots af en komt terecht in een kleine waterplas, de Lower Emerald Pool. Je kan achter de waterval doorlopen. Heel erg mooi om mee te maken.
Na een wandeling van dus ongeveer 3,5 km kwamen we weer aan bij ons beginpunt, The Zion Lodge. Hier hebben we eerst even wat gegeten om weer op krachten te komen voor de volgende wandelingen die gepland stonden. Hierna zijn we met de shuttlebus naar het eindpunt in het park gereden, Temple Of Sinawava. Hier begon de 'Riverside Walk' die Aan het eind overgaat in 'The Narrows.
Zoals de naam het al zegt loop je tijdens deze trail langs de zijkant van de rivier The Virgin. De wanden van het ravijn komen steeds dichter bij elkaar. Tijdens deze wandeling hebben we de parkopzichter ook ontmoet. Boven op een grote rots zat een eekhoorntje op zijn gemak de langslopende mensen te bekijken onder het genot van wat eten. Wat een baas! Op de terugweg zat hij er overigens nog steeds. Na ongeveer 2 km de rivier gevolgd te hebben kom je uit bij The Narrows. De 600 meter hoge rotswanden van de canyon zijn hier nog slechts enkele meters van elkaar verwijderd. Hier is dan ook geen wandelpad meer naast de rivier. De enige manier om verder The Narrows in te komen is door het water. Na enige twijfel besloten we toch de stap te wagen en met schoenen en al het water in te stappen. De temperatuur was inmiddels al opgelopen tot zo'n 30 graden dus het was lekker verfrissend. Tot we onze eerst stap in het water zette, ijskoud! Wat deed het zeer aan onze voeten om door dit ijskoude water te lopen. Na ongeveer 10 meter was er gelukkig weer een droog stukje zodat onze voeten weer even op temperatuur konden komen. Nadat we enkele keren door het water gelopen waren om verder The Narrows in te lopen raakten we er wel aan gewend, gelukkig.
Hoe verder je de rivier in liep, hoe meer stroming er stond. We waren dan ook erg blij toen we van een aardig echtpaar ieder een stok kregen waardoor we wat meer hoevast hadden in het water. Ze zeiden al dat we het nodig zouden hebbe, dat klopt! Deze stokken hebben we naderhand ook bij de rivier laten liggen zodat ook andere avonturiers er gebruik van konden maken.
Na deze wandeling zou je misschien denken dat we er wel klaar mee waren, maar we hadden de smaak te pakken. Met de bus zijn we naar de stop 'The Big Bend' gereden. De Big Bend viel wel mee, maar vanuit hier kon je wel verschillende lefgozers de berg zien beklimmen. Vanuit hier zijn we naar de laatste stop van de dag gelopen, Weeping Rock. Hier hoefden we gelukkig maar een klein stukje te lopen om 'The Weeping Rock, himself te zien. Uit een overhangende rotspartij sijpelt water naar beneden, en aan de onderkant van de rots groeien mos en andere mooie planten. Ook hier kon je weer achter de druppels lopen, wat weer een aantal mooie plaatjes opleverde.
Hierna waren we toch echt klaar met gewandel en zijn we terug naar ons hotel gegaan om uit te rusten.
Zaterdag was het weer tijd om Las Vegas te verlaten. Via de Hoover Dam reden we naar de Valley of Fire en zo door naar ons hotel in Hurricane.
De aanleiding tot de bouw van de Hoover Dam was een grote overstroming in 1905. Om zulke catastrofen in de toekomst te voorkomen werd besloten om de Colorado River in de vorm van een stuwdam een corset aan te doen. Dit bood gelijktijdig de mogelijkheid om voor de gehele regio elektriciteit te produceren. Gedurende de bouw van de Hoover Dam zijn er 90 man omgekomen.
Onderweg naar het hotel hebben we een omweggetje gemaakt door de Valley of Fire. Dit is een klein, maar zeer mooi park van roodbruin zandsteen wat mooi afsteekt tegen de bruine omgeving. De verschillende rotsformaties hebben namen als The Seven Sisthers en Elephants Rock. Deze laatste lijkt ook echt op een olifant met zijn lange slurf, grappig om te zien!
Zo'n 6 uur na vetrek kwamen we aan in Hurricane. Wat een doods stadje! Er was niet echt veel te beleven en daarbij was de keuze uit restaurantjes ook klein. We zijn gaan eten bij Baristas. Op internet staat het restaurant beschreven als de beste uit de omgeving, populair bij celebrity's. Het was een niet al te groot restaurant met 2 man bedienen. Deze liepen nogal te stressen omdat er wel 5! tafels bezet waren. Ondertussen kwam de eigenaar ook nog even langs om onderuitgezakt in zijn luie stoel tv te gaan kijken. Yeah right dat dit populair is bij de celebrity's. De pizza's die we er gegeten hebben waren overigens best goed te doen.
Dag 12 stond in het teken van Zion NP. De rit er naartoe was ongeveer een half uurtje en we hadden geluk dat er nog enkele parkeerplaatsen vrij waren in het park. Een groot deel van het park is enkel toegankelijk met een Shuttle bus. Het park is niet echt groot, maar door de vele wandelingen die je er kunt maken ben je er toch een hele dag zoet.
Kerwin en ik zijn totaal geen getrainde wandelaars, maar gedurende deze vakantie worden we er steeds beter in. De eerste wandeling die we hebben gemaakt was 'The Grotto Trail'. Deze route liep 0,8 km langs de weg over een bospaadje. Niet heel spectaculair, maar gedurende deze wandeling hebben we wel een aantal herten een of ander gevogelte gezien. Dus toch de moeite waard. Deze wandeling ging naadloos over in de 'Kayenta Trail'. Deze trail was 1,6 km lang, maar was wel wT intensiever. Via een bergpad klommen we steeds een stukje hoger (45 meter in totaal)waardoor we een prachtig uitzicht hadden over de canyon. Deze trail leidde ons naar de laatste en mooiste van deze ronde, de 'Lower Emerald Pool Trail'. Via een bergpad van 0,9 km werden we langs verschillende waterval(letjes) geleid. Het water valt van de bovenzijde van een overhellende rots af en komt terecht in een kleine waterplas, de Lower Emerald Pool. Je kan achter de waterval doorlopen. Heel erg mooi om mee te maken.
Na een wandeling van dus ongeveer 3,5 km kwamen we weer aan bij ons beginpunt, The Zion Lodge. Hier hebben we eerst even wat gegeten om weer op krachten te komen voor de volgende wandelingen die gepland stonden. Hierna zijn we met de shuttlebus naar het eindpunt in het park gereden, Temple Of Sinawava. Hier begon de 'Riverside Walk' die Aan het eind overgaat in 'The Narrows.
Zoals de naam het al zegt loop je tijdens deze trail langs de zijkant van de rivier The Virgin. De wanden van het ravijn komen steeds dichter bij elkaar. Tijdens deze wandeling hebben we de parkopzichter ook ontmoet. Boven op een grote rots zat een eekhoorntje op zijn gemak de langslopende mensen te bekijken onder het genot van wat eten. Wat een baas! Op de terugweg zat hij er overigens nog steeds. Na ongeveer 2 km de rivier gevolgd te hebben kom je uit bij The Narrows. De 600 meter hoge rotswanden van de canyon zijn hier nog slechts enkele meters van elkaar verwijderd. Hier is dan ook geen wandelpad meer naast de rivier. De enige manier om verder The Narrows in te komen is door het water. Na enige twijfel besloten we toch de stap te wagen en met schoenen en al het water in te stappen. De temperatuur was inmiddels al opgelopen tot zo'n 30 graden dus het was lekker verfrissend. Tot we onze eerst stap in het water zette, ijskoud! Wat deed het zeer aan onze voeten om door dit ijskoude water te lopen. Na ongeveer 10 meter was er gelukkig weer een droog stukje zodat onze voeten weer even op temperatuur konden komen. Nadat we enkele keren door het water gelopen waren om verder The Narrows in te lopen raakten we er wel aan gewend, gelukkig.
Hoe verder je de rivier in liep, hoe meer stroming er stond. We waren dan ook erg blij toen we van een aardig echtpaar ieder een stok kregen waardoor we wat meer hoevast hadden in het water. Ze zeiden al dat we het nodig zouden hebbe, dat klopt! Deze stokken hebben we naderhand ook bij de rivier laten liggen zodat ook andere avonturiers er gebruik van konden maken.
Na deze wandeling zou je misschien denken dat we er wel klaar mee waren, maar we hadden de smaak te pakken. Met de bus zijn we naar de stop 'The Big Bend' gereden. De Big Bend viel wel mee, maar vanuit hier kon je wel verschillende lefgozers de berg zien beklimmen. Vanuit hier zijn we naar de laatste stop van de dag gelopen, Weeping Rock. Hier hoefden we gelukkig maar een klein stukje te lopen om 'The Weeping Rock, himself te zien. Uit een overhangende rotspartij sijpelt water naar beneden, en aan de onderkant van de rots groeien mos en andere mooie planten. Ook hier kon je weer achter de druppels lopen, wat weer een aantal mooie plaatjes opleverde.
Hierna waren we toch echt klaar met gewandel en zijn we terug naar ons hotel gegaan om uit te rusten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
