Dag 13, 14 en 15 in Bryce en Page
10 Oktober 2014 | Verenigde Staten, Las Vegas
De eerste nacht in Bryce hadden we het ijskoud. Overdag is het daar rond de 25 tot 30 graden, maar 's nachts daalt de temperatuur tot het vriespunt. Dit hadden we niet verwacht! De volgende ochtend hadden we ons dan ook goed aangekleed om het park in te te gaan. Vanuit de ingang van het park voert een voor het autoverkeer 56 km lange panoramaweg naar verschillende uitkijkpunten, met als eindpunt Rainbow Point op een hoogte van 2776 meter. Alle uitkijkpunten liggen op 'de terugweg'. Daarom zijn we eerst naar het eindpunt gereden en op de terugweg bij alle uitkijkpunten gestopt.
Het gesteente van Bryce Canyon bestaat uit fijnkorrelige, zachte sedimenten, afgewisseld met harde kalksteen en dunne lagen minder erosiegevoelig lei- en zandsteen. Als gevolg van de diverse samenstelling loopt de snelheid van de verwering uiteen, waardoor de voor Bryce kenmerkende hoodoos ontstaan. Deze hoodoos zijn prachtig om te zien, heel apart!
We wilden 2 trails wandelen, namelijk de Queens Garden Trail en de Navajo Trail. De temperatuur was inmiddels flink opgelopen, maar wij liepen nog steeds in onze lange broeken en truien. We zijn daarom eerst terug gereden naar het hotel om om te kleden. We hadden het geluk dat ons hotel voor de ingang van het park lag, dus was het maar 10 minuten rijden. Onderweg terug zijn we nog langs de Subway gereden om een lekker broodje te halen voor tijdens de wandeling.
Bepakt en bezakt begonnen we aan onze wandeling. Via een vrij stijle bergpas met haarspeldbochten daalden we tot diepte een van ongeveer 150 meter af de canyon in. Tijdens deze wandeling kom je langs de rots die vernoemd is naar Koningin Elizabeth, vandaar de naam! Je loopt door verschillende tunneltjes in de rotsen. Het is een erg mooie wandeling tussen de bomen en je hebt een mooi uitzicht op de rotsen. Onderweg kregen we wat honger en gingen we op zoek naar en geschikt plekje om onze Subway broodjes op te eten. Onder een overhellende rots lag een boomstam in de schaduw, een betere plek hadden we niet kunnen vinden. Hier genoten we van onze broodjes, water en het uitzicht.
Weer helemaal op kracht zetten we onze tocht voort. We wisten dat we aan het eind van de wandeling door een smalle doorgang tussen de rotsen moesten, genaamd Wallstreet. Ze hadden het beter Lombard Street kunnen noemen, naar het bochtigste straatje in San Francisco. Ik heb de bochten niet geteld, maar het waren er veel, heel veel. Dit was ook wel nodig want de berg liep hier erg stijl naar boven, zelfs met al die bochten was het een zware klim, maar wel een hele leuke. Gelukkig lag dit stuk in de schaduw, want de temperatuur was inmiddels flink opgelopen en in de zon zou het nog veel zwaarder zijn.
Na deze wandeling zijn we terug naar het hotel gegaan om lekker te douchen en uit te rusten. 's Avonds zijn we gaan eten bij Ruby's Inn Buffet. Mocht iemand ooit naar Bryce gaan, ga hier dan niet eten. Het enigste wat echt lekker is zijn de brownies, deze zijn goddelijk!
Dinsdag stond de rit van Bryce naar Page op het programma. Een kort ritje van ongeveer 2,5 uur. Bij Page aangekomen zijn we eerst naar Wahweap Point gaan kijken. Vanuit hier had je een mooi uitzicht op Wahweap Marina,de grootste aanlegplaats van Lake Powell. Altijd mooi om te zien. Daarna zijn we over de Glen Canyon Dam gereden naar een uitkijkpunt vanwaar je goed zicht hebt op de Glen Canyon Dam. De bouw van deze dam heeft voor grote veranderingen gezorgd. Binnen 10 jaar tijd veranderde het hele gebied. De zijarmen van Lake Powell vormen een 3000 km lange oeverlijn, die zelfs langer is dan de kustlijn van Amerika met de Grote Oceaan. De laatste stop was bij de Horse Shoe Bend. De Colorado River maakt hier een bocht in de vorm van een hoefijzer. Prachtig plaatje levert dit op.
Een bezoek aan de Lower Antelope Canyon stond ook op het programma. Deze kloof is pas sinds enkele jaren een attractie voor het toerisme. De kloof ligt in het Navajo Tribal Park en is eigendom van de indianen. Hij is 120 meter lang en ongeveer 20 meter diep en ligt onder de grond. Ieder jaar, of zelfs na iedere 'overstroming' veranderd de kloof. Hoe hoger de zon staat, des te fascinerender wordt het kleurenspel binnenin de kloof.
Helaas was het slecht weer vandaag en voor de volgende dag werd er nog slechter weer voorspelt, we moesten dus een keuze maken of we vandaag/morgen de Lower Antelope Canyon zouden bezoeken. We besloten de gok te wagen en vandaag de bezichtiging te doen, dit was de de beste keuze die we de vakantie hebben gemaakt,
Wat een prachtige stenen!! We vinden die allebei het mooiste wat we deze vakantie hebben gezien en nog zullen gaan zien. Mocht je ooit in de buurt komen is dit echt een aanrader!!
Het is verboden om de Lower Antelope Canyon zonder begeleiding te betreden, we werden gedurende de tour begeleid door een jonge Navajo Indiaan.
Tijdens de rondleiding van 1,5 uur heeft hij ons veel informatie gegeven over het ontstaan van de canyon, de veranderingen per jaar en kregen we tips voor de mooiste foto's. We hadden geluk dat we maar met 1 ander stel (Duitsers) de kloof betraden en dus bijna een privé rondleiding kregen. Eenmaal beneden in de kloof, tussen alle informatie/foto's door speelde de Navajo Indiaan op een speciale fluit, de klanken die hieruit kwamen klonken beneden in de kloof extra mooi. Het was een super mooie tour die we voor geen goud hadden willen missen, SUPER!! Hierna zijn we teruggekeerd naar ons hotel en hebben we het rustig aan gedaan.
Woensdag werd er zoals gezegd slecht weer verwacht, dus hadden we deze dag ingecalculeerd als een 'verloren' dag. We zouden eigenlijk een bezoek brengen aan Monument Valley, echter de gok was te groot. (4uur reistijd), achteraf hadden we best kunnen gaan want het was de gehele dag droog. Nadat we ontbeten hadden hebben we een bezoek gebracht aan een supermarkt voor de lunch en wat andere versnaperingen voor de rest van de dag. De rest van de dag hebben we doorgebracht op onze hotelkamer. We hebben gekaart (duizenden), wat gelezen en samen Angry Birds gespeeld op de Ipad. Best lekker een dag niets doen!!
In de avond hebben we genoten van overheerlijke sushi bij Blue Buddha in Page, dit is een echte aanrader! Het heerlijke diner heeft onze 'verloren' dag helemaal goed gemaakt.
Morgen staat de rit naar de Grand Canyon op het programma!!
Het gesteente van Bryce Canyon bestaat uit fijnkorrelige, zachte sedimenten, afgewisseld met harde kalksteen en dunne lagen minder erosiegevoelig lei- en zandsteen. Als gevolg van de diverse samenstelling loopt de snelheid van de verwering uiteen, waardoor de voor Bryce kenmerkende hoodoos ontstaan. Deze hoodoos zijn prachtig om te zien, heel apart!
We wilden 2 trails wandelen, namelijk de Queens Garden Trail en de Navajo Trail. De temperatuur was inmiddels flink opgelopen, maar wij liepen nog steeds in onze lange broeken en truien. We zijn daarom eerst terug gereden naar het hotel om om te kleden. We hadden het geluk dat ons hotel voor de ingang van het park lag, dus was het maar 10 minuten rijden. Onderweg terug zijn we nog langs de Subway gereden om een lekker broodje te halen voor tijdens de wandeling.
Bepakt en bezakt begonnen we aan onze wandeling. Via een vrij stijle bergpas met haarspeldbochten daalden we tot diepte een van ongeveer 150 meter af de canyon in. Tijdens deze wandeling kom je langs de rots die vernoemd is naar Koningin Elizabeth, vandaar de naam! Je loopt door verschillende tunneltjes in de rotsen. Het is een erg mooie wandeling tussen de bomen en je hebt een mooi uitzicht op de rotsen. Onderweg kregen we wat honger en gingen we op zoek naar en geschikt plekje om onze Subway broodjes op te eten. Onder een overhellende rots lag een boomstam in de schaduw, een betere plek hadden we niet kunnen vinden. Hier genoten we van onze broodjes, water en het uitzicht.
Weer helemaal op kracht zetten we onze tocht voort. We wisten dat we aan het eind van de wandeling door een smalle doorgang tussen de rotsen moesten, genaamd Wallstreet. Ze hadden het beter Lombard Street kunnen noemen, naar het bochtigste straatje in San Francisco. Ik heb de bochten niet geteld, maar het waren er veel, heel veel. Dit was ook wel nodig want de berg liep hier erg stijl naar boven, zelfs met al die bochten was het een zware klim, maar wel een hele leuke. Gelukkig lag dit stuk in de schaduw, want de temperatuur was inmiddels flink opgelopen en in de zon zou het nog veel zwaarder zijn.
Na deze wandeling zijn we terug naar het hotel gegaan om lekker te douchen en uit te rusten. 's Avonds zijn we gaan eten bij Ruby's Inn Buffet. Mocht iemand ooit naar Bryce gaan, ga hier dan niet eten. Het enigste wat echt lekker is zijn de brownies, deze zijn goddelijk!
Dinsdag stond de rit van Bryce naar Page op het programma. Een kort ritje van ongeveer 2,5 uur. Bij Page aangekomen zijn we eerst naar Wahweap Point gaan kijken. Vanuit hier had je een mooi uitzicht op Wahweap Marina,de grootste aanlegplaats van Lake Powell. Altijd mooi om te zien. Daarna zijn we over de Glen Canyon Dam gereden naar een uitkijkpunt vanwaar je goed zicht hebt op de Glen Canyon Dam. De bouw van deze dam heeft voor grote veranderingen gezorgd. Binnen 10 jaar tijd veranderde het hele gebied. De zijarmen van Lake Powell vormen een 3000 km lange oeverlijn, die zelfs langer is dan de kustlijn van Amerika met de Grote Oceaan. De laatste stop was bij de Horse Shoe Bend. De Colorado River maakt hier een bocht in de vorm van een hoefijzer. Prachtig plaatje levert dit op.
Een bezoek aan de Lower Antelope Canyon stond ook op het programma. Deze kloof is pas sinds enkele jaren een attractie voor het toerisme. De kloof ligt in het Navajo Tribal Park en is eigendom van de indianen. Hij is 120 meter lang en ongeveer 20 meter diep en ligt onder de grond. Ieder jaar, of zelfs na iedere 'overstroming' veranderd de kloof. Hoe hoger de zon staat, des te fascinerender wordt het kleurenspel binnenin de kloof.
Helaas was het slecht weer vandaag en voor de volgende dag werd er nog slechter weer voorspelt, we moesten dus een keuze maken of we vandaag/morgen de Lower Antelope Canyon zouden bezoeken. We besloten de gok te wagen en vandaag de bezichtiging te doen, dit was de de beste keuze die we de vakantie hebben gemaakt,
Wat een prachtige stenen!! We vinden die allebei het mooiste wat we deze vakantie hebben gezien en nog zullen gaan zien. Mocht je ooit in de buurt komen is dit echt een aanrader!!
Het is verboden om de Lower Antelope Canyon zonder begeleiding te betreden, we werden gedurende de tour begeleid door een jonge Navajo Indiaan.
Tijdens de rondleiding van 1,5 uur heeft hij ons veel informatie gegeven over het ontstaan van de canyon, de veranderingen per jaar en kregen we tips voor de mooiste foto's. We hadden geluk dat we maar met 1 ander stel (Duitsers) de kloof betraden en dus bijna een privé rondleiding kregen. Eenmaal beneden in de kloof, tussen alle informatie/foto's door speelde de Navajo Indiaan op een speciale fluit, de klanken die hieruit kwamen klonken beneden in de kloof extra mooi. Het was een super mooie tour die we voor geen goud hadden willen missen, SUPER!! Hierna zijn we teruggekeerd naar ons hotel en hebben we het rustig aan gedaan.
Woensdag werd er zoals gezegd slecht weer verwacht, dus hadden we deze dag ingecalculeerd als een 'verloren' dag. We zouden eigenlijk een bezoek brengen aan Monument Valley, echter de gok was te groot. (4uur reistijd), achteraf hadden we best kunnen gaan want het was de gehele dag droog. Nadat we ontbeten hadden hebben we een bezoek gebracht aan een supermarkt voor de lunch en wat andere versnaperingen voor de rest van de dag. De rest van de dag hebben we doorgebracht op onze hotelkamer. We hebben gekaart (duizenden), wat gelezen en samen Angry Birds gespeeld op de Ipad. Best lekker een dag niets doen!!
In de avond hebben we genoten van overheerlijke sushi bij Blue Buddha in Page, dit is een echte aanrader! Het heerlijke diner heeft onze 'verloren' dag helemaal goed gemaakt.
Morgen staat de rit naar de Grand Canyon op het programma!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
